LGBTİ+ tersi hareket: Aileyi müdafaa ismi altında nefret cürmü
Kendilerine “Büyük Aile Platformu” ismini veren sivil toplum örgütleri, 17 Eylül Pazar günü İstanbul Saraçhane’de “Büyük Aile Buluşması” ismi altında LGBTİ+ aksisi bir miting ve yürüyüş düzenlemeye hazırlanıyor. Büyük Aile Platformu’nun kurucuları ortasında Türkiye Gençlik Vakfı (TÜGVA), İstanbul Aile Vakfı, Müstakil Endüstrici ve İşadamları Derneği (MÜSİAD), Türkiye Gençlik Birliği (TGB), Yesevi Alperenler üzere örgütler yer alıyor. Türkiye’ye Batılı ülkelerden gelen bir “LGBTİ+ propagandası” olduğunu argüman eden Platform, çocukların ve gençlerin eşcinselliğe özendirildiğini öne sürüyor.
“Büyük Aile Buluşması” ismi verilen bu yürüyüşler, geçen yıl Ankara, Konya, İzmir, Diyarbakır üzere birçok vilayette yapıldı. İstanbul’da ise ikinci defa düzenleniyor.
“Büyük Aile Buluşması” isimli aktifliğin duyurusu Radyo ve Televizyon Üst Konseyi (RTÜK) onaylı kamu spotuyla televizyon kanallarında yayınlanıyor. İçinde kamu yayıncısı TRT‘nin ve Anadolu Ajansı‘nın da yer aldığı birçok medya platformunda Saraçhane’deki yürüyüşe davet yapan haberler hazırlanıyor. Yürüyüşü duyurmak için kamu imkanlarının kullanılmasına reaksiyon gösteren, insan hakları savunucuları, “devlet eliyle nefret cürmü işleniyor” yorumunu yapıyor. DW Türkçe’nin konuştuğu insan hakları savunucuları ve uzmanlar, ayrıyeten toplumun bir kısmını cinsel yönelim ve cinsiyet kimliği üzerinden amaç alan bu mitinglerin tabir özgürlüğü kapsamında değerlendirilemeyeceğine de dikkat çekiyor.
“Muhalefetin sessizliği”ne eleştiri
Sosyal Siyaset, Cinsiyet Kimliği ve Cinsel Yönelim Çalışmaları Derneği(SPoD) Genel Koordinatörü Oğulcan Yediveren Mayıs ayında gerçekleştirilen cumhurbaşkanlığı seçimlerinden sonra LGBTİ+ aksisi telaffuzların gücünü arttırdığını belirtiyor. Yediveren, bu nedenle Pazar günü düzenlenecek olan yürüyüşün, evvelkilerden farklı bir mana taşıdığı görüşünde:
“Geçen yıl, kendisini olduğundan büyük gösteren bir hareket var karşımızda diye düşünüyorduk. O devir bize göstermeye çalıştıkları şeyin altı koftu. Seçimi kazanmaları ile birlikte bir moral üstünlüğü kurdular aslında. ‘Evet LGBTİ+ aykırısı olursanız size siyasi olarak getirisi olur bunun’ üzere bir sonuç çıkmış oldu ortaya.”
Oğulcan Yediveren, LGBTİ+ zıddı kümelerin güçlenmesinde, bilhassa seçim sürecinde nefret telaffuzuna sessiz kalan muhalefet partilerinin de büyük rolü olduğunu düşünüyor:
“Siyasi partiler ve toplumsal muhalefet bu örgütlenmenin önünü alabilseydi düzgün bir biçimde karşı koyabilseydi bugün tahminen bu mitinglerin ikincisini konuşmuyor olacaktık.”
Yediveren, karşısında siyasi ve toplumsal muhalefet bulamayan LGBTİ+ aksisi hareketin gerisine aldığı devlet takviyesiyle büyüdüğünü savunarak, şöyle diyor:
“Arkalarında devlet dayanağı var, RTÜK var. Kocaman bir propaganda makinası onların elinde. Bu sivil toplum kuruluşları her türlü kaynağa ulaşabiliyor. Bunun önü alınmazsa bir formda büyümeye devam edecekler. Çocuklara zorla hormon verdiler üzere palavra ve manipülatif haberleri piyasaya sunup insanları mobilize etmeye, onlarda his uyandırmaya çalışacaklar.”
LGBTİ+’ların sayısının arttığı iddiası
Büyük Aile Platformu’nun lisana getirdiği tezlerden biri LGBTİ+’ların sayısının her yıl arttığı. Hazırlanan kamu spotunda “Bu gidişe dur denmezse gelecekte 23 Nisan ve 19 Mayıs bayramlarını kutlayacak çocuk ve gençlerimiz olmayacak” sözleri kullanılıyor. Oğulcan Yediveren, bu durumu kendi kimliğini kabullenen insanların sayısının artmasıyla açıklıyor:
“LGBTİ+ hareketinin yavaş yavaş ana akımlaşmaya başlamasıyla birlikte beşerler kendi cinselliklerini utanç duvarına takılmadan sahiplenebilmeye başladılar. ‘Öncesinde yalnızca karşı cinsten hoşlanıyorlar da bugün bir anda hemcinslerine ilgi duymaya başladılar’ üzere bir şey değil bu sayılardaki artış.”
Peki temel haklara yönelik atakların ve nefret kabahatlerinin alenileştiği bir ortamda, LGBTİ+’lar, hakları için nasıl uğraş ediyor? SPoD Genel Koordinatörü Oğulcan Yediveren bu soruya şöyle cevap veriyor:
“Devlet bizi büsbütün karşısına almış durumda. Muhakkak ki tüzel çerçevede yapacağı değişikliklerle birlikte hukuku da bize şiddet için bir araca dönüştürecek. Olabildiğince birbirimizle daha fazla bağlar kurmaya, var olan münasebetleri güçlendirme çalışıyoruz. Bunun dışında kendi mahallemizin dışından öteki toplumsal hareketler, örgütlerle nasıl bağlar geliştirebiliriz, nasıl ittifak kurabiliriz üzere bir telaşımız da var.”
LGBTİ+’lar ve aileleri tedirgin
Son iki yıldır Türkiye’nin birçok kentinde düzenlenen emsal yürüyüşler, LGBTİ+’lar ve ailelerinde tedirginlik yaratıyor.
LGBTİ+ Aileleri ve Yakınları Derneği (LİSTAG)’tan Tülay Savaş, bu yürüyüşün “nefret söylemini” körüklediğini belirtiyor:
“Ben de çocuğu LGBTİ+ birey olan bir anneyim. Bu yürüyüş, LGBTİ+’lara ve ailelerine yönelik hali hazırda var olan ayrımcılığı, nefret telaffuzunu körüklüyor. Bu bireylerin anayasal hakları devlet dayanaklı bir formda ihlal ediliyor, biz bunu kabul etmiyoruz. Hak savunucularının bu yürüyüşe karşı biraz daha mert hareket etmelerini ve LGBTİ+’lara takviye vermelerini istiyoruz.”
LİSTAG gönüllüsü Tülay Savaş, toplantı ve şov yürüyüşleri için verilen müsaadelerde ikili standart uygulandığını savunuyor. “Aileyi müdafaa ismi altında nefret hatası işleniyor” sözüne vurgu yapan Savaş, kelamlarını şöyle sürdürüyor:
“Aileleri ayrıştırıyorlar, biz de aileyiz o vakit biz de yürüyüş için müracaat yapalım ve bize de müsaade versinler. Ancak vermeyeceklerini ve başımıza neler geleceğini biliyoruz açıkçası.”
Aile olmanın şartsız sevgi ve dayanışma gerektirdiğini belirten Savaş, LGBTİ+ terslerinin öne çıkardığı “kutsal aile” temasının itaate dayanan bir yapı olduğu görüşünde:
“Baba otoriter olacak yumruğunu vuracak, anne onun dediğini yapacak, çocuk zati onun dediğini yapacak. Kutsal aile bu türlü bir aileyse şayet, bu türlü bir aileden keyifli, huzurlu insan çıkmaz diye düşünüyorum açıkçası. Biz dernek olarak her vakit öteki bir aile mümkün diyoruz ve bunun için efor sarf ediyoruz.”
“Propaganda” ile LGBTİ+ olunur mu?
Büyük Aile Platformu, Saraçhane’deki aktifliği “LGBTİ dayatmasına ve propagandasına dur de” sloganı ile düzenliyor. Pekala, Büyük Aile Platformu’nun sav ettiği üzere özenmekle ya da propagandaya maruz kalmakla LGBTİ+ olunur mu? Türkiye Psikiyatri Derneği Genel Lideri Prof. Dr. Ejder Akgün Yıldırım, cinsel yönelimin “özenilerek” değişebilecek bir durum olmadığına vurgu yapıyor:
“Eşcinsellik dediğimiz durum bir hakikattir. İnsanlığın, insan olmanın, cinselliğin, cinsiyetin bir hakikatidir. Bu bir formda özenilerek, bir biçimde tercih edilerek, bir halde yönlendirilerek değişebilecek ya da olunabilecek bir durum değildir.”
Prof. Dr. Yıldırım, ve 1970’lerin ortalarından itibaren eşcinselliğin tıbbi bir olay olmaktan çıkarıldığını ve bir durum olarak tabir edildiğine dikkat çekiyor:
“İnsanların mavi gözlü ya da kahverengi gözlü olmaları üzere insanların cinsel yönelimi de tek bir tip değildir. Nasıl ki bir heteroseksüel birey olağan hudutlar içerisinde değerlendirdiğimiz bir yönelime sahipse, eşcinsel birey de olağan kıymet dediğimiz bedeller içerisindeki bir cinsel yönelime sahiptir.”
Toplumun muhafazakâr ve dindar birtakım kesitleri, LGBTİ+’ları “gençlerin ahlakını bozmak,” “milli ve manevi pahalara ziyan vermek” üzere savlarla suçluyor. Prof. Dr. Yıldırım’a nazaran LGBTİ+ olmayı bir hastalık ya da cürüm olarak tanımlamak toplum için büyük bir tehlike teşkil ediyor:
“Aileyi korumak, kültürü korumak üzere mevzuyla hiç alakası olmayan aslında tam bilakis aile kıymetlerine son derece ziyan verecek baskı araçlarının güçlenmesine yol açan bir yaklaşım kelam konusu. Bir toplum dayanışmayı ve bütünlüğü ne kadar sağlıklı bir formda tanımlıyorsa ve ömrü ne kadar inançlı bir halde bir başkasına de sunabiliyorsa o halde keyifli ve geleceği açısından da inançta olur.”
Bilim insanları, cinselliği yaşama ve cinsiyeti tanımlama biçimlerinin bireyin kendisine mahsus kavramlar olduğuna dikkat çekiyor. Pekala, LGBTİ+’ların varoluşuna karşı çıkma ve bu durumu bir propaganda, hastalık ya da kabahat olarak göstermeye çalışma psikolojisinin altında hangi nedenler yatıyor? Prof. Dr. Yıldırım, insanlığın uzun yıllardır tanıdığı dışlanma dehşetinin temel nedenlerden biri olabileceğine dikkat çekiyor:
“Eşcinsellik binlerce yıldır var. İnsanlığın başından beri tabiatta var olan bir şeyden bahsediyoruz. O yüzden toplumdaki bu telaş ben eşcinsel olurum korkusu değildir ben bir gün dışlanırım telaşıdır.”